Marjolijn

Sta je jezelf te bewijzen
Ik zal je regelrecht je graf in prijzen
Deel je met mij je hartgeheimen
Leg je al je shit en je frustraties bij me
Dan zal ik stiekem ‘s avonds flirten met je vent
Denk niet dat je me, denk niet dat je me, denk niet dat je me kent!

Kijk, ik voel het uit m’n ogen
Dan ben ik vaak tot tranen toe bewogen
Schenk ik een Mona Lisa lachje, nou dan broed ik op een bomaanslagje
Op dit theatertje of op een producent
Maar denk niet dat je me, denk niet dat je me, denk niet dat je me kent!

Vraag me therapeut maar: mijn complexen
Vraag ’t aan m’n moeder of aan al m’n exen.
Of aan die illegaal uit Koerdistan,
Die Marjolijn! Daar snapt geen hond wat van! 

Neem m’n lichaam, snij het open
En leg m’n hart onder zes microscopen
Onderzoek gerust m’n ziel
En bestudeer daarna m’n sexappeal
Maak dan een analyse van m’n sentiment
Maar denk niet dat je me, denk niet dat je me, dat me mij daarna
Denk niet dat je me, denk niet dat je me kent!